Lissabon

Lissabon is echt een stad met veel gezichten en een heftig verleden met aardbevingen, enorme branden en dat soort ongein. Er is een Middeleeuwse wijk met prachtige kleine straatjes en gekleurde huisjes. Er zijn arme buurten met allerlei vervallen huizen en verlaten theaters. Er zijn enorme buitenwijken volgestouwd met lelijke flats en er zijn veel lelijke en chagrijnige, maar toch weer interessante bewoners. Vier dagen rondlopen in Lissabon is indrukwekkend en afschrikwekkend tegelijk. Wat een armoe, maar wat een luxe weer daartegenover. En wat een gezelligheid in de parkjes, maar ongezelligheid in bijvoorbeeld de metro waar je geen enkel blij gezicht kan ontdekken.
Dichtgemetselde, maar charmante, huizen naast nieuwbouw en een half ingestorte kerk. Een kasteel in Quelquz dat wel een opknapbeurt of vijf kan gebruiken, maar juist dat is weer de charme. Het Versailles van Portugal wordt het kasteel genoemd en dat zou je niet denken als je aankomt bij het treinstation: eindeloze straten met flats en één bus die naar het kasteel rijdt. Het is een wonderlijke mengelmoes van oud en nieuw & kapot en onderhouden, maar juist daar ligt de kracht van Lissabon. Niet perfect, maar wel doorleefd.