Puur genieten

Vanochtend liep ik door een bijna helemaal uitgestorven Vondelpark. Ik liep daar dus op zaterdagochtend, ik een ranzige paardrijbroek en met een vrolijke Bella en toen dacht ik, dit is echt puur genieten. Mensen zeggen weleens dat je van kleine dingen niet kan genieten, maar ik geniet juist veel van de kleine dingen de laatste tijd. Dan fiets ik bijvoorbeeld naar school en dan krijg ik een heel warm gevoel vanbinnen, en dan gewoon, omdat ik een mooie vogel zie vliegen. Dat gevoel, dat is echt heerlijk. Dat je kunt blij worden van zulke kleine dingetjes. Of dan zit je in de klas en krijg je opeens een glimlach op je gezicht. Dan vraagt je buurvrouw waarom je lacht tijdens een vreselijke (eindeloos durende) wiskundelach en dan vertel je haar dat je een blaadje naar beneden zag vallen van de boom buiten. Dat snapt ze dan niet, maar ik dus wel.
Sommige mensen kunnen gewoon niet genieten van de kleine dingen, maar die worden past blij van een chocoladetaart, met zo'n crème-binnenkant of als ze een nieuw kledingstuk hebben gekocht.
Maar ik heb dat dus niet. Ik word gewoon blij als ik de tafel heb opgeruimt en als mama of papa dan zeggen dat ze dat fijn vinden. Ik ben daar blijer mee dan met een broek of een trui of allebei. Alhoewel, ik kan ook erg blij worden als ik iets koop in de Sale. Laatst heb ik bij Pieces een paar sokken gekocht met London erop. Van drie euro, naar één euro. Daar word ik dan ook blij van, alleen maak je mij gelukkiger met een rustige zondagochtend en dan een uitgestorven park, vochtige lucht van de dauw en een zonnetje dat voorzichtig tussen de bomen komt.
Zeg nou zelf, dat is toch puur genieten?
foto: zelfgemaakt.